دامون

به نظرم نه خیر است و نه شر

فکر می‌کنم آن‌ها گه‌گاه ما را تماشا می‌کنند،

از جلو، از عقب، از کناره‌ها.

آن چشمان کینه‌توز مرغان

مهیب‌تر از آب‌های متعفن غارها،

بدکار چون چشمان مادری مرده بر چوبه‌ی دار،

لزج چون ژلاتینی که لاشخورها بلعیده‌اند.

فکر می‌کنم باید بمیرم

با دستانی مدفون در گل‌آبه‌ی جاده‌ها

فکر می‌کنم اگر پسری از من زاده شود

تا ابد نظاره‌گر هیولاهایی خواهد ماند که شامگاهان باهم آمیزش می‌کنند.

لوئیس بونوئل/ بونوئلی‌ها/ ترجمه شیوا مقانلو/ نشر چشمه

عکس:

Belle de Jour

Directed by Luis Buñuel

دو شعر منتشر نشده از مرحوم  شهرام شیدایی

پ.ن: باتشکر از خانم نجمه سجادی