دامون

نشسته‌ایم بر لب پنجره، چشم دوخته‌ایم به آمدن صبح، صبحی که یک چیز با خود دارد: امید و "امید چیز خطرناکی‌ست"¹. می‌تواند هم تو را از لب پنجره به کف زمین برساند هم به بام خانه.

1- مورگان فریمنِ "رستگاری در شاوشنگ" می گوید این را.