گفت‌وگو با بلقیس سلیمانی به بهانه‌ی آخرین اثرش «شب طاهره»
بهنام رضائی زاده/ بعد از سال‌ها نوشتن
نقد نزدیک به ده سال می‌شود که پیوسته داستان می‌نویسد. برنده‌ی جایزه‌ی ادبی
مهرگان و اصفهان است. او را یکی از زنان نویسندهی مطرح حال حاضر ادبیات فارسی می‌دانند.
راوی زندگی‌های گرفتار سنت در برخورد با پدیده‌‌ای به اسم مدرنیسم است. زن در
اغلب کارهایش از شخصیت‌های محوری است. کارشناسی ارشد فلسفه دارد و شاید به همین
دلیل باشد که در آثارش دنبال موضوعاتی می‌گردد که عمق داشته باشند. «بلقیس سلیمانی»
نویسندهی کرمانی پایتخت نشین بعد از اثرش «من از گورانی‌ها می‌ترسم» که توسط نشر
چشمه چاپ شد با فاصله زمانی کوتاهی «شب طاهره» را با نشر ققنوس در پاییزامسال
روانه بازار کرد. به بهانه‌ی این اثر به گفت‌وگو با او پرداختیم. از نحوه‌ی روایت
«شب طاهره» و پرداختن به موضوعی جدید -که شاید تا چند سال پیش گفتن از آن ممنوع
بود- از او پرسیدیم. در آخر نیز نظرش را در مورد داستان کرمان خواستیم. او با تمام
مشغله‌هایش و ترافیک مصاحبه‌ها با تامل به سوال‌های ما پاسخ داد.
