دامون

با صد هزار مردم تنهایی

بی صد هزار مردم تنهایی

رودکی

آه ...

سهم من این است

سهم من این است

سهم من،

آسمانی است که آویختن پرده ای آن را از من می گیرد

سهم من پایین رفتن از یک پله متروک است

و به چیزی در پوسیدگی و غربت واصل گشتن

سهم من گردش حزن آلودی در باغ خاطره هاست

و در اندوه صدایی جان دادن که به من می گوید:

«دست هایت را

دوست می دارم»

دست هایم را در باغچه می کارم

سبز خواهم شد، می دانم، می دانم، می دانم

و پرستوها در گودی انگشتان جوهری ام

تخم خواهند گذاشت

 ...

فروغ فرخزاد

...........................................................

پ.ن: شعرخوانی من آغازش با فروغ بوده

بی ربط: حماقت شاخ و دم ندارد، یک انسان است.

بی ربط2: اگر "ادعای" آزاداندیشی دارید، اگر "ادعای" فهم دارید، اگر "ادعای" تحمل سخن دارید، ابتدا یک سوزن به خویش بزنید./با تشکر