دامون

تمامی زندگی آدمی نیاز به خانه تکانی دارد. شاید این تکان سالها زمان ببرد اما روزی، شبی رخ خواهد داد. داستانی را تمام کنی، شعری را بیخیال شوی، آدمی را به خاطرات دور بفرستی. خواهد شد. روزی اتفاق خواهد افتاد. اما فرادی آن روز دیگر همه چیز طبق انتظارت مرتب شده است. این امر تا زمان مرگ (از هر نوعش) ادامه خواهد داشت.

دانلود

انتشار نسخه الکترونیکی به زودی

بعد از سالها سکوت و واقعه، مجموعه هایکو که ترجمه ای از آثار شاعران آمریکا است جهت مطالعه به صورت رایگان ارائه می گردد.

مجموعه پلک ها

شما

به مرگ من ایمان داشتید

غافل که من

زاده ی خاکسترم.

(بهنام.ر)

شاید

شاید در دوره ی اینستاگرام و شتاب خیره کننده ی اپلیکیشن های حرامزاده که مثل قارچ سبز می شوند بلاگ نویسی بدرد نخور باشد. اما وقتی به عقب برمیگردی میبنی که هرچیزی برای هر انسان متولد شده در زمانی خاص و رشد کرده در دوره ی زمانی خاص تر، "قدیمیش" خوب است. 

شاید دوباره بشود که نوشت(حتی اگر خوانده نشود)

بخصوص برای متنفرین

آنچه جامعه را از بین می‌برد¹

نئولیبرالیسم؛ خالق تنهایی

جرج مانبیوت (فعال سیاسی و محیط‌زیست)

برگردان به فارسی: بهنام رضائی زاده²

 همه‌گیری بیماری‌های روانی، فکر و بدن میلیون‌ها انسان‌ها را درنوردیده است. وقت آن است که بپرسیم به کجا می‌رویم و چرا.

چه مجازاتی می‌تواند برای یک سیستم بزرگ‌تر از همه‌گیری بیماری روانی باشد؟ در حال حاضر طاعونِ اضطراب، پریشانی، افسردگی، جامعه هراسی، اختلال اشتها، خودآزاری و تنهایی مردم را در سراسر جهان در معرض حمله قرار داده است. آخرین ارقام فاجعه‌بار برای سلامت روان کودکان در انگلستان، بحرانی جهانی را نشان می‌دهد.

دلایل زیادی برای این درد وجود دارد، اما به نظر من، علت اصلی در همه‌جا یکسان است؛ انسان‌ها -این پستانداران فرااجتماعی- که مغز آن‌ها برای پاسخ به یکدیگر سیم‌کشی شده، در حال از هم جدا شدن هستند. در این میان تغییرات اقتصادی و تکنولوژی نقش مهمی ایفا می‌کنند، همان‌طور که گاهی مواقع ایدئولوژی هم نقش دارد. اگرچه نیک‌بختی ما با زندگی دیگران پیوند جدایی‌ناپذیری دارد؛ اما همواره به ما گفته می‌شود که ما از طریق سود شخصی، رقابت و فردگرایی مفرط کامیاب خواهیم شد.

در بریتانیا، مردمانی که زندگی خود را در چهار ضلع -مدرسه، کالج، میخانه و پارلمان- صرف کرده‌اند ما را به ایستادن بر روی پای خود ترغیب می‌کنند. سیستم آموزشی سال‌به‌سال وحشیانه‌تر رقابتی می‌شود. استخدام به یک مبارزه تا پای جان تبدیل شده و برای افراد از جان‌گذشته‌ مشاغل معدودی فراهم است. ناظران امروزی علت فقر را شرایط اقتصادی می‌دانند از طرف دیگر مسابقات بی‌پایان تلویزیونی آرزوهای غیرممکن را به‌عنوان فرصت‌های واقعی می‌پرورانند.

نگاهی به فیلم «کوهستان باکره»

مردی چهل و دوساله و مجرد با مادرش زندگی یکنواختی را می‌گذارند، عاشق می‌شود و اتفاقات بعد از آن رخ می‌دهد. شایدپس از دیدن فیلم «کوهستان باکره» یا خواندن خلاصه‌ی فیلم این شرح مذکور به ذهن متبادر شود. داستانی تکراری که چندین بار دستمایه فیلمسازی قرار گرفته است. اما این همه‌ی ماجرا و نگاه به این فیلم نیست. فیلمی محصول کشور ایسلند که فضای سرد و برفی این کشور به اکثر صحنه‌های فیلم نیز رسوخ کرده است.

نگاه از سمتی دیگر به فیلم «ابد و یک روز»

بعد از گرفتن جوایز متعدد جشنواره‌ی فجر توسط فیلم «ابد و یک روز»، جریان نقدهای فراوان بود که جاری شد. نقدهایی که بیشتر از نقاط خوب و قدرتمند فیلم گفته‌اند. در این مجال قصد بر این است که نگاه از سمت دیگری به این فیلم شود. اگرچه شاید سطوری که از این پس می‌آیند عده‌ای را خوش نیاید اما در مقال نقد گفتن از ناگفته‌ها بسی شایسته‌تر از تعابیری چون «بر صندلی‌ها میخکوب شدن»، «بی‌نظیر و کامل» -که تنها از یک شعف لحظه‌ای برخاسته‌اند- است. این متن از چند منظر و بخش به فیلم نگاه می‌کند.