دامون

میروی بیرون، در یک پارک روی نیمکتی می نشینی. افرادی در اطرافت هستند.  یک نفر در نزدیکی تو روی نیمکتی دیگر. حضور این فرد انتزاعی است یا یک شی یا... . خطر این شی یا انتزاع برای من چیست؟! حدود و حریم موجودیت(یا وجود) من و او چطور تعیین می شود؟! تو از سمت چپ ودت او را می بینی و او تو را از سمت دیگر، دیدن خود از نگاه آن فرد چه صورتی می تواند داشته باشد. وقتی چیزی را از کسی حتا قرض می گیرم آیا این شی خصوصیات فرد را در خودش حفظ کرده با تنها یک شی است؟

افکار وجود و موجودیت، سنگینی این روزهای من.

پ.ن: برداشت هایی آزاد از اگزیستانسیالیسم گابریل مارسل، کامو، سارتر و وجود زمان هایدگر.

بعد نوشت: دوستان دچار اشتباه در شی در خط دوم نشوند، منظور شی در تعاریف معمول نیست. برای همین بخوانید این فرد انتزاعی است یا یک موجود... .