دامون

من احترام می گذارم

به کسی که اعتقاد دارد یک انسان عرب با یک انسان ایرانی برابر است.

به کسی که کلاه و ریش و سیگار روشنفکری ندارد.

احترام میگذارم

به کسی که در نگاهش همان است که در ذهنش.

به کسی که خود را غرق در سکس نکرده.

احترام میگذارم

به کسی که به مخالفش فحش نمی دهد.

به کسی که تاریخ باستان مهمش نیست و اکنون را مهم تر می پندارد.

احترام می گذارم

به مادری که نه ماه انسانی را تحمل می کند و به وجود می آورد.

به کودک شش ساله ای که با سرطان می جنگد.

احترام می گذارم

به کسی که هر شعری می سراید به شعر دیگری هم احترام می گذارد.

به کسی که هنر را ختم به سکس و سیگار نمی داند.

و احترام می گذارم به کسی که به انسان احترام می گذارد.

پ.ن : نه اینکه به طرف های مقابل هر خط احترام نمی گذارم، بلکه احترامم با یه خط اضافه است: دوست من کمی بیشتر بیندیش.

دوستان برای مدتی اینجا چیزی نمی نویسم.

شاد باشید.